Γεωργιάδης Αχιλλέας Ρευματολόγος


Πρόκειται για ένα αρκετά συχνό σύνδρομο, ιδιαίτερα ενοχλητικό, που εκδηλώνεται σαν έντονη
ενόχληση, χωρίς πόνο, στα κάτω άκρα, η οποία δεν παρέρχεται παρά μόνο εάν ο ασθενής κινήσει
τα πόδια του.

Εμφανίζεται συχνότερα όταν το άτομο είναι σε ακινησία ή κατά τη διάρκεια που πάει να
κοιμηθεί και προκαλεί αϋπνία και έντονο stress.
Παρά τα χαρακτηριστικά του συπτώματα, τις περισσότερες φορές δεν αξιολογείται σοβαρά από
ασθενείς και γιατρούς, παρόλο που στην εξέλιξή του μπορεί να δημιουργήσει σημαντικά
προβληματα, σωματικά και ψυχολογικά.

Η συχνότητά του κυμαίνεται από 5-15% στον γενικό πληθυσμό και αφορά περισσότερο γυναίκες
σε αναλογία 2:1 με τους άνδρες. Μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και σε
παιδιά, αλλά η συνηθισμένη ηλικία προσβολής είναι μεταξύ 30 και 50 ετών.
Υπάρχουν μελέτες που τονίζουν ότι το 40% περίπου των ατόμων που πάσχουν από το σύνδρομο
εμφάνισαν τα πρώτα συμπτώματα πριν από την ηλικία των 20 ετών.

Το αίτιο που το προκαλεί είναι ακόμη άγνωστο. Φαίνεται ότι υπάρχει κάποιο κληρονομικό
υπόστρωμα, διότι αφενός έχουν βρεθεί πολλές οικογένειες που τα μέλη τους έχουν τάση
εμφάνισης του συνδρόμου και αφετέρου έχουν απομονωθεί κάποια χρωμοσώματα (12q, 14q, 9p
κα), που είναι κοινά στα άτομα που πάσχουν από αυτό.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα αυτά παρουσιάζουν πρόβλημα στην ευαισθησία των
υποδοχέων ντοπαμίνης στο εγκέφαλο, οι οποίοι μάλλον ανεπαρκούν, ενώ άλλες υποστηρίζουν ότι
στα άτομα αυτά υπάρχει πρόβλημα διακίνησης της σεροτονίνης στο εγκεφαλικό στέλεχος.

Πολύτιμες αλλά και πολλές άγνωστες ιδιότητες έχουν τα βλαστοκύτταρα, η χρήση των οποίων κερδίζει έδαφος στην ιατρική. Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή στην εφαρμογή τους, καθώς η χρήση όλων δεν είναι εξίσου ασφαλή.
“Η χρήση των μεσεγχυματικών κυττάρων θεωρείται ασφαλέστερη από τη χρήση των εμβρυικών κυττάρων, η λανθασμένη χρήση των οποίων μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία νεοπλασιών” επισημαίνει ο αναπληρωτής καθηγητής ορθοπαιδικής του Ιmperial College του Λονδίνου και του ΑΠΘ και επικεφαλής του διεθνούς κέντρου αρθροπλαστικών ICAROS (International Center for Arthroplasty Revision Orthopaedics and StemCells) Ελευθέριος Τσιρίδης.

Τους μύθους και τις αλήθειες σχετικά με τις εφαρμογές των βλαστοκυττάρων για την αναγέννηση οστών και χόνδρων παρουσιάζει ο κ. Τσιρίδης σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

“Με τον όρο βλαστοκύτταρα περιγράφουμε ένα σύνολο από ανώριμα κύτταρα, τα οποία έχουν δύο μοναδικά χαρακτηριστικά: πρώτον πολλαπλασιάζονται με μεγάλη ταχύτητα ή και ακατάπαυστα και δεύτερον μπορούν να διαφοροποιηθούν σε πολλούς, διαφορετικούς μεταξύ τους ιστούς. Όμως, τα βλαστοκύτταρα δεν είναι ένα μόνο είδος κυττάρων. Ανάλογα με τη φάση ωρίμανσής τους μπορεί να διαχωριστούν σε πολλές κατηγορίες.

Μπορεί να είναι: εμβρυικά που προέρχονται από τα πρώτα στάδια της εμβρυικής ζωής από τον αρχέγονο σχηματισμό που λέγεται βλαστοκύστη ή να είναι λίγο πιο ώριμα, να βρίσκονται δηλαδή στο μυελό των οστών του ανθρώπου ή να κυκλοφορούν στο αίμα, οπότε χαρακτηρίζονται ως πρώιμα μεσεγχυματικά κύτταρα.

Όσο και εάν ακούγεται περίεργο, οι γιαγιάδες, είναι υπεύθυνες για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους αλλά και για την ικανότητα των ανθρώπων να ζουν πολλά χρόνια. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν επιστήμονες που θεωρούν τη “γιαγιά”, τόσο σαν έννοια όσο και σαν ουσία, τον ακρογωνιαίο λίθο της επιβίωσης μας. Διαβάστε το γιατί...


Μια σειρά από προσομοιώσεις σε υπολογιστές έρχονται να προσφέρουν νέα μαθηματική υποστήριξη στη λεγόμενη «υπόθεση της γιαγιάς», δηλαδή τη θεωρία ότι οι άνθρωποι άρχισαν να ζουν περισσότερα χρόνια σε σχέση με τους συγγενείς τους, τους μεγάλους πιθήκους, επειδή οι γιαγιάδες βοήθησαν καθοριστικά στην ανατροφή των εγγονιών τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου της Γιούτα των ΗΠΑ Κρίστεν Χοουκς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Proceedings of Royal Society B" της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, αναφέρουν ότι «ο ρόλος των γιαγιάδων υπήρξε το αρχικό βήμα για να γίνουμε αυτό που είμαστε».

Το εγκεφαλικό επεισόδιο έρχεται σαν αστραπή. Σε ένα δευτερόλεπτο όλη η ζωή, αλλάζει.

Μπορεί κάποιος να είναι επικεφαλής ενός μεγάλου οργανισμού και σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου δεν μπορεί να μιλά, δεν μπορεί να σκέφτεται. Είναι ακόμη δυνατόν να μην μπορεί να αναγνωρίζει τη γυναίκα του, τους συγγενείς του.

Το εγκεφαλικά επεισόδια, είναι ένα πολύ σοβαρό ιατρικό πρόβλημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνουν όταν κλείνει μια ή περισσότερες αρτηρίες που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο με αίμα. Αυτού του είδους ονομάζονται ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια διότι στερούν τον εγκέφαλο από αίμα.

Ένα μικρότερο ποσοστό εγκεφαλικών επεισόδίων, ονομάζονται αιμορραγικά διότι οφείλονται στη ρήξη μίας ή περισσότέρων ζωτικών αρτηριών του εγκεφάλου. Η αιμορραγία εκτός από του ότι στερεί ζωτικές περιοχές του εγκεφάλου από αίμα, προκαλεί παράλληλα βλάβες εξαιτίας του αίματος που απελευθερώνεται λόγω της ρήξης των αγγείων στον εγκέφαλο.

Τρίτη συχνότερη αιτία θανάτων

Δυστυχώς, τα δύο είδη εγκεφαλικών επεισοδίων, τα ισχαιμικά και τα αιμορραγικά, αποτελούν μαζί την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτων στους ανθρώπους. Είναι επίσης η πρώτη αιτία πρόκλησης μόνιμων σοβαρών αναπηριών.

Κανένας δεν θέλει να πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο. Δυστυχώς όμως πολλοί άνθρωποι ότι και να κάνουν, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικό.

Η ηλικία

Η αύξηση της ηλικίας συνοδεύεται από μεγαλύτερο κίνδυνο για εγκεφαλικό. Άτομα άνω των 65 ετών πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά όσον αφορά στους παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες προσβολής από εγκεφαλικό.

Το φύλο

Στους άνδρες τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι συχνότερα από ότι στις γυναίκες.

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Σημαντική μείωση εμφανίζουν οι θάνατοι από στεφανιαία νόσο και άλλες καρδιοπάθειες στην Ευρώπη, ωστόσο στην Ελλάδα τα ποσοστά θνησιμότητας παρουσιάζουν αυξητική τάση, ιδίως μεταξύ των νέων ατόμων και των γυναικών. 

Στη Ελλάδα, με βάση στοιχεία του 2009, όπως αναφέρει η έρευνα, οι θάνατοι από στεφανιαία νόσο αποτελούν στους μεν άνδρες το 13% των συνολικών θανάτων, στις δε γυναίκες το 9%.

Σύμφωνα τη μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο European Heart Journal, η διαχρονική μείωση των θανάτων από στεφανιαία νόσο στην Ευρώπη αποδίδεται κυρίως στα φάρμακα για τη μείωση της χοληστερόλης και της αρτηριακής πίεσης του αίματος. 

Η φαρμακευτική αγωγή έχει συντελέσει λοιπόν σήμερα στην υποχώρηση της καρδιακής θνησιμότητας στο μισό σε σχέση με τη δεκαετία του 1980, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όχι όμως και στην Ελλάδα. 

Η χώρα μας εντάσσεται σε μια ομάδα κρατών που αποτελούν πηγή επιστημονικής ανησυχίας καθώς τα ποσοστά θνησιμότητας από στεφανιαία νόσο παρουσιάζουν αυξητική τάση, ιδίως μεταξύ ορισμένων ομάδων του πληθυσμού. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα, όπου τόσο μεταξύ των ανδρών, όσο και μεταξύ των γυναικών, καταγράφεται διαχρονικά αύξηση των θανάτων από καρδιακά αίτια στα άτομα κάτω των 45 ετών.

Νέα Υόρκη
Η ασπιρίνη είναι εξίσου αποτελεσματική με τα σύγχρονα αντιπητικά φάρμακα στην πρόληψη των θρόμβων αίματος, μετά από χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, αποφαίνεται καναδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Annals of Internal Medicine.

Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αντικατάσταση ισχίου διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης και πνευμονικής εμβολής, μετά την επέμβαση. Για την πρόληψη των καταστάσεων αυτών, οι θεράποντες ιατροί συνήθως συνταγογραφούν αντιπηκτικά φάρμακα, όπως ενέσιμη ηπαρίνη ή τη νεότερη δραστική ουσία ριβαροξαμπάνη, σε μορφή δισκίου. 

Αλλά η ασπιρίνη έχει επίσης αντιπηκτικές ιδιότητες και οι ερευνητές του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Νταλουίζ στο Χάλιφαξ της Νέας Σκοτίας θέλησαν να δουν εάν η απλή και φθηνή αυτή δραστική ουσία μπορεί να προλάβει τις θρομβώσεις μετά από μείζονα χειρουργεία. 

Συνέκριναν λοιπόν τα φάρμακα για τέσσερις εβδομάδες, αφού είχαν προηγηθεί δέκα ημέρες θεραπείας με ηπαρίνη, αμέσως μετά το χειρουργείο. 

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δύο δραστικές ουσίες είχαν όμοια αποτελεσματικότητα και ασφάλεια και διαφοροποιούνταν μόνον ως προς το κόστος. 

Ήρθε η ώρα να κάνεις σεξ μετά από το ατύχημά σου και δεν ξέρεις τί σου γίνεται; Ψυχραιμία…και εφευρετικότητα!

Αν κάποιος δεν έχει αισθητικότητα στη γεννητική περιοχή, είναι σίγουρο πως θα νιώθει πολύ διαφορετικά από ό,τι πριν την κάκωση νωτιαίου μυελού. Και ενώ μπορεί η επιστήμη να βοηθήσει τους άντρες να κάνουν παιδιά, να βελτιώσουν τη στύση και την εκσπερμάτισή τους, και τις γυναίκες να εγκυμονήσουν, αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να επαναφέρουμε την αισθητικότητα. Άρα, κατά πόσο μπορεί να είναι απολαυστικό το σεξ;

Η πλειοψηφία των ανθρώπων με κάκωση νωτιαίου μυελού δηλώνουν πως μπορούν να απολαύσουν το σεξ. Αλλά συνήθως περιγράφουν τον οργασμό ως «ψυχολογικό ή εγκεφαλικό οργασμό», παρά ως γεννητικό οργασμό. Οπότε είναι πολύ σημαντικό να «επικοινωνούν» ό,τι αισθάνονται, είτε ευχάριστο είτε δυσάρεστο.

Οι περισσότεροι από εμάς που έχουμε κάκωση νωτιαίου μυελού δεν γνωρίζαμε αρχικά τί μπορεί να μας δώσει την αίσθηση της ευχαρίστησης ή τί είναι λιγότερο απολαυστικό ή μας προκαλεί δυσφορία. Ο πειραματισμός είναι επομένως αναγκαστική (και απολαυστική!) προϋπόθεση για ένα καλό σεξ.
Πού έχω αισθητικότητα στο σώμα μου; Τί με κάνει να νιώθω καλά; Συνήθως είναι πιο διεγερτικό το άγγιγμα πάνω από το επίπεδο της κάκωσης, στο πρόσωπο, στο λαιμό, στον αυχένα και στα αυτιά. Αλλά εξίσου ερωτογενείς είναι οι περιοχές στους ώμους και στο επίπεδο των θηλών, ειδικά αν υπάρχει η δυνατότητα να βρίσκεστε στο μπάνιο ή στη θάλασσα, γιατί το νερό δίνει μια πολύ διεγερτική αίσθηση καθώς κυλάει στο σώμα.

Η αύξηση της ηλικίας δημιουργεί συνεχείς αλλοιώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο ρυθμός με τον οποίο η γήρανση προχωρά, είναι διαφορετικός από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ακόμη και σε ένα συγκεκριμένο άτομο, ο ρυθμός με τον οποίο τα όργανα και οι ιστοί υφίστανται αλλοιώσεις και εξασθενίζουν λόγω γήρανσης, είναι διαφορετικός.

Αναπόφευκτα όμως όσο προχωρά ο χρόνος αρχίζουν και παρουσιάζονται κάποιες γενικές αλλοιώσεις στα συστήματα του σώματός μας, έστω και εάν σε μερικούς αυτές εμφανίζονται γρηγορότερα και σε άλλους αργότερα.

Σας παρουσιάζουμε πιο κάτω αλλοιώσεις που συνήθως εκδηλώνονται λόγω γήρανσης, λαμβάνοντας υπ' όψη ότι δεν είναι υποχρεωτικό τα σημεία αυτά να υπάρχουν σε όλους.

Καρδία
Το μέγεθος της καρδίας αυξάνεται λίγο με την αύξηση της ηλικίας. 

Η μέγιστη ικανότητα κατανάλωσης οξυγόνου κατά τη διάρκεια της σωματικής εξάσκησης μειώνεται κατά 10% στους άνδρες για κάθε δεκαετία που περνά. Στις γυναίκες μειώνεται κατά 7,5%. 

Όμως η ποσότητα αίματος που στέλλει η καρδία παραμένει περίπου η ίδια διότι υποχρεώνεται και λειτουργεί περισσότερο αποτελεσματικά.

Πνεύμονες
Ένας από τους βασικούς δείκτες της αναπνευστικής λειτουργίας, μειώνεται κατά 40% στην ηλικία των 70 ετών σε σχέση με το επίπεδο που παρατηρείται στην ηλικία των 20 ετών.

Ο δείκτης αυτός είναι η μέγιστη ποσότητα αέρα που μπορεί κάποιος να εισπνεύσει και να εκπνεύσει σε ένα αναπνευστικό κύκλο.  Φαίνεται λοιπόν ότι η ικανότητα αυτή των πνευμόνων μειώνεται δραστικά με την ηλικία.

Η νόσος του Alzheimer σταδιακά απομακρύνει το νόημα από τις λέξεις, προκαλεί σύγχυση, θυμό και φόβο. Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε και να διαχειριστείτε πιο αποτελεσματικά μια τέτοια κατάσταση.

Όταν προσπαθείτε να επικοινωνήσετε με κάποιο άτομο που πάσχει από Alzheimer μπορεί να αισθανθείτε σαν να παίζετε το θέατρο του παραλόγου και αυτό διότι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας είναι ότι αργά αλλά σταδιακά καταστρέφει τις ικανότητες επικοινωνίας με αποτέλεσμα οι λέξεις ή η συμπεριφορά ενός πάσχοντα να μην βγάζουν νόημα. 
Το προσφιλές σας άτομο μπορεί να αντιμετωπίζει την ίδια δυσκολία με εσάς για να κατανοήσει αυτά που του λέτε. Το αποτέλεσμα της παρανόησης των λεγομένων μπορεί να επηρεάσει την ψυχραιμία όλων όσων εμπλέκονται στον διάλογο, κάνοντας την επικοινωνία ακόμη πιο δύσκολη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει απίστευτη σύγχυση και στους δύο.

Κλιμάκωση του προβλήματος

Η βλάβη που προκαλεί το Alzheimer στις συνδέσεις των νευρώνων του εγκεφάλου μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολη την αναζήτηση και την κατανόηση των λέξεων. Η έκφραση ‘το έχω στην άκρη της γλώσσας μου’ όταν ψάχνουμε να βρούμε την κατάλληλη λέξη για μια έννοια γίνεται πολύ συχνό χαρακτηριστικό των ατόμων που πάσχουν από την νόσο Alzheimer. Συχνά, μίλα λέξη υποκαθίσταται λανθασμένα έναντι μιας άλλης. Το προσφιλές σας άτομο μπορεί ακόμη να εφεύρει μια εντελώς νέα λέξη για να περιγράψει ένα οικείο αντικείμενο. Επίσης μπορεί να ‘κολλήσει’ σε μια κατάσταση όπου ακριβώς όπως ο δίσκος που κολλούσε παλιά στο γραμμόφωνο, επαναλαμβάνει συνέχεια την ίδια φράση ή ερώτηση ξανά και ξανά.

Νέα Υόρκη
Την πρώτη αντικειμενική μέτρηση του πόνου στον ανθρώπινο εγκέφαλο πέτυχαν αμερικανοί επιστήμονες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο New England Journal of Medicine. 

Οι ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Κολοράντο, της Νέας Υόρκης, του Μίσιγκαν και «Τζονς Χόπκινς», με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας και νευροεπιστήμης Δρ Τορ Γουέιτζερ ανέλυσαν το νευρωνικό αποτύπωμα του πόνου στον ανθρώπινο εγκέφαλο. 

Μέχρι σήμερα, η εμπειρία του πόνου ήταν υποκειμενική, αφού δεν υπήρχε αντικειμενικός τρόπος μέτρησης της έντασης του πόνου που βιώνει ο ασθενής. 

Ωστόσο, η ανάλυση του νευρωνικού αποτυπώματος του πόνου ανοίγει πλέον τον δρόμο για ένα αντικειμενικό σύστημα μέτρησης, που ενδεχομένως μέσω εγκεφαλικής απεικόνισης, θα χρησιμοποιείται από τους γιατρούς για την καλύτερη εκτίμηση της κατάστασης του ασθενή. 

Κάτι τέτοιο, πάντως, θα πάρει αρκετό χρόνο, έως ότου βελτιωθεί η μέθοδος που θα μπορεί να καλύψει διάφορες περιπτώσεις πόνου (στο κεφάλι, στη μέση, από ασθένεια ή τραυματισμό κ.α.).

Επίσης, ένα αντικειμενικό σύστημα μέτρησης της έντασης του πόνου αναμένεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη αξιόπιστων τεχνικών, που θα επιτρέψουν στους γιατρούς να ξέρουν με βεβαιότητα και να μην κάνουν απλώς εικασίες για το πόσο πονάει ο ασθενής. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιπτώσεις όπως τα βρέφη, οι πάσχοντες από άνοια ή παράλυση, που αδυνατούν να εκφράσουν αυτό που νιώθουν. Επίσης, θα μπορούσαν να ωφεληθούν και οι ασθενείς που υποφέρουν από διάφορους χρόνιους πόνους, αλλά συχνά δεν γίνονται πιστευτοί, επειδή δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος να επιβεβαιωθεί ο ισχυρισμός τους.